چرا «م.خ» را اعدام مي‌كنيد؟

همه شما داستان آن فرماندار حكومت اميرالمؤمنين امام علي عليه السلام را شنيده ايد كه به مهماني يكي از ثروتمندان رفت و بر سر سفره چرب و شيرين او نشست، نامش چه بود؟ بله، عثمان بن حنيف! همه ما نام او را بعد از قرن ها به ياد داريم ! حالا اگر كسي بپرسد آن ميزبان مرفه صاحب سفره كه بود؟، احتمالا حتى با مراجعه به كتابهاي تاريخي و اسناد روايي هم نمي توانيم نامش را پيدا كنيم ! چرا امام علي با آن صاحبخانه كاري ندارد اما آبرو و حيثيت فرماندار خود را براي هميشه تاريخ مي برد و او را رسوا مي كند و همه فرياد خشم و غضب خود را بر سر او مي كشد؟ زيرا امير مؤمنان مي داند بايد تقاضا را سامان داد نه عرضه را، كه اگر طلب و تقاضا و پذيرش فساد و رشوه و تقلب از جانب مديران نباشد عرضه اي هم از جانب مفسدان و سودجويان نخواهد بود ، اما اگر تقاضا باقي باشد هر چه هم با عرضه مقابله كنيم مشكل حل نخواهد شد.  
 
مشهور است كه اميري را گفتند: «در ملك تو زني جوان با طبقي زر از شهري به شهري مي رود و كسي به او متعرض نمي شود! چه كرده اي كه امنيت چنين در اين سرزمين گسترده است؟» گفت: «هر جا دزدي ديدم داروغه را گردن زدم!»

دزدي از دزد طبيعي است اما مماشات و چشم پوشي و غفلت و سستي داروغه طبيعي نيست. اگر داروغه بترسد و جرأت همدستي با مفسدين را نداشته باشد راه فساد و سرقت نيز بسته خواهد شد.  

در سالهاي اخير كه با نهيب ها و هشدارهاي مكرر رهبر بزرگوار انقلاب مختصري جديت در مقابله با مفاسد اقتصادي ديده مي شود اما به جاي مقابله با ريشه فساد معمولا به نتايج و آثار و معلول پرداخته ايم. در پرونده مه آفريد خسروي به جاي اينكه بياييم و بررسي كنيم كه چه كساني كيف هاي پول را از او گرفته اند، خود او را اعدام كرديم ! در حالي كه تطميع مالي طبيعت مفسدان اقتصادي است و تعجبي ندارد، آنچه خلاف قاعده است و بايد از آن تعجب كرد تسليم شدن مديران و مسوولان است. بر عكس بايد چند نفر معاون وزير و مديرعامل بانك و رييس اداره اعدام مي شدند تا بقيه تكليف خود را بفهمند، اما بر عكس شيوه اميرالمؤمنين ما آمديم و كسي كه سفره انداخته بود اعدام كرديم ! اكنون نيز در پرونده بابك زنجاني همه توجهات فقط معطوف به خود اوست در حالي كه بايد پرسيد چه كساني با وسوسه هاي مالي او فريفته و آلوده شده اند ؟ بايد پرسيد چرا بابك زنجاني را اعدام مي كنيد؟

بايد اول بابك سازها و مه آفريد سازها را اعدام كرد و بعد به سراغ بايك ها و مه آفريد ها آمد ، نه اين كه فقط بابك و مه آفريد را ! كه اگر آنها نباشند هرگز اينها فرصت و جرأت و مجال و جسارت فساد اقتصادي را پيدا نمي كنند.